De oude wierookhaven Sumhuram ligt 40 km ten oosten van Salalah. Als onderdeel van de Frankincense Route was Sumhuram ooit een bloeiende handelsstad, waarvan nu alleen nog ruïnes over zijn.
Wie de oude site van Sumhuram (ook bekend als Samhuram of Samharam) in het zuiden van Oman bezoekt, wordt ondergedompeld in de oude wereld van de Arabische wierookroute. Sumhuram is die haven die in Griekse geschriften voorkomt als "Moscha" aan de "sachalietkust". Sumhuram staat, samen met andere plaatsen op de Frankincense Route, op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO onder de benaming "Land van Frankincense".
Inhoudsopgave
Geschiedenis van Sumhuram
Sumhuram (ook bekend als Samhuram of Samharam) werd in de 5e of 4e eeuw voor Christus gesticht door Lliazz Yalt I, koning van het grote oude Arabische rijk Hadramaut (het huidige Jemen). Met deze opslagplaats en uitvoerhaven wilde de heerser de wierookhandel van Dhofar naar India, die ook via de havens van Mughsayl, Mirbat, al-Bhaleed en Raysut liep, zonder onderbrekingen controleren.
Het plan van de koning werkte, de wierookroute was toen volledig in zijn handen en de roebel rolde. Al snel ontwikkelde Sumhuram zich tot een belangrijke specerijenhaven, totdat het ongeveer drie- tot vierhonderd jaar na Christus door de Himyaren werd veroverd en uiteindelijk verlaten.
Ontdekking van Sumhuram
Voor het bewind van sultan Qaboos, dat in 1970 begon, was Oman volledig geïsoleerd van de rest van de wereld en waren er nauwelijks buitenlanders in Oman. Daarom richtten de onderzoeksteams zich meestal op omringende landen zoals Jemen of Iran. De eerste archeologische vondsten in Oman werden pas in de jaren vijftig bij toeval gedaan door Europese oliearbeiders of soldaten.
Pas na de toetreding van sultan Qaboos, die van Oman een modern en vooruitstrevend land wilde maken, werd het eerste instituut voor de studie van de Omaanse geschiedenis opgericht. Naast Sumhuram zijn nog andere archeologische vindplaatsen ontdekt, zoals de oude wierookhaven van al-Bhaleed, de bijenkorfgraven van Baat en Al Ayn of de legendarische stad Ubar bij Shisr.
Bij de eerste opgravingen in de jaren 1950 en 1960 kwamen onder andere de inscriptietabletten met oude Zuid-Arabische letters tevoorschijn, die de stichtingsgeschiedenis van Sumhuram suggereerden. De inscripties zijn tegenwoordig te zien in het Salalah Museum. In 1997 werden de opgravingen voortgezet door een Italiaans onderzoeksteam.
Sumhuram Sightseeing
Sumhuram betekent ruwweg "het complex is imposant" en inderdaad getuigen de dubbelwandige overblijfselen van de Arabische stad Sumhuram ook vandaag nog van de vroegere grootsheid van de handelsstad.
De stenen waarmee Sumhuram werd gebouwd zijn slechts matig gehouwen, wat erop wijst dat Sumhuram in haast werd gebouwd. De ooit sneeuwwitte kalksteenblokken zijn nu bijna zwart van kleur. De ruïnes van Sumhuram zijn minder indrukwekkend dan die van al-Bhaleed, maar meer zorgvuldig gerestaureerd en gelegen in een schilderachtige omgeving.
Bezienswaardigheden Sumhuram
Sumhuram is omgeven door een tot 3 m dikke stadsmuur, die in de hoogtijdagen van de stad 10 m hoog was. Direct achter de toegangspoort valt het zicht op een groot gebouw. Deze tempel was waarschijnlijk gewijd aan de maangod Sin, die destijds in Jemen werd vereerd. De resten van waterinstallaties en offeraltaren zijn nog steeds te zien. De resten van zuilen aan de zuidkant van de heuvel ondersteunden ooit enorme opslagplaatsen waar de voorraden wierook en andere kostbare kruiden werden bewaard.
De paden door het Sumhuram Archeologisch Park zijn gemarkeerd met verklarende panelen en bij de ingang kan een brochure met achtergrondinformatie worden gekocht. De opgravingssite biedt ook een goed uitzicht op de idyllische Khor Rori-monding, die wordt bevolkt door een verscheidenheid aan vogels en een van de mooiste lagunes in de Dhofar-regio is.
