De Vaser Valley Railway in Roemenië is de laatste door stoom aangedreven bosspoorweg in Europa. Tegenwoordig vervoert hij niet alleen boomstammen maar ook toeristen door de idyllische bossen van de Karpaten.
De boslijn in de Vaser-vallei (Watervallei) in het noorden van Roemenië is de laatste regelmatig geëxploiteerde boslijn in het land en de enige door stoom aangedreven spoorweg in Europa die nog steeds wordt gebruikt voor het vervoer van hout. Sinds 2010 wordt het beschouwd als Roemeens cultuurgoed en staat het onder bescherming.
Inhoudsopgave
FOTO'S: Bosspoorweg in de Vaser-vallei
Fotogalerij: Bosspoor in de Vaser-vallei
De Wassertalbahn werd in 1932 gebouwd voor het vervoer van hout en is sindsdien vrijwel continu in bedrijf. Het loopt van de stad Viseu de Sus (Oberwischau) over een route van 30 km door de Vaser-vallei in de Karpaten naar de Oekraïense grens. Het eindpunt is Poiana-Novat.
Houttransport naar Viseu de Sus
De Watervallei zelf werd al in de 18e eeuw door de Oostenrijkse monarchie gebruikt als transportroute door de dichte bossen van de Karpaten. In die tijd werden de gedolven stammen nog over de rivier naar de vallei vervoerd. Net als toen is het eindpunt van de Watervallei Spoorweg de houtverwerkingsfabriek in Viseu de Sus. De "Zagerij R.G. Holz Company S.R.L." is ook de eigenaar van de historische bosspoorweg.
Zes dagen per week brengt de Vaser Valley Railway meerdere ladingen ruw hout aan, dat verder wordt verwerkt in Viseu de Sus. Op maandag reizen de bosarbeiders naar hun werkplek op de Wassertalspoorlijn en op zaterdag weer terug. Ook wegvoertuigen en zwaar gereedschap voor boswerkzaamheden en grazend vee worden bij gebrek aan alternatieve routes per spoor vervoerd.
Op weg met de bosspoorweg
Stenen of omgevallen boomstammen op het spoor zijn altijd aan de orde van de dag in het ruwe terrein van de Karpaten. De 5 remmers die de treinen begeleiden hebben hun handen vol en het gebeurt telkens weer dat wagons ontsporen. Om dit risico te minimaliseren rijdt de Vaser Valley Railway met een rustige snelheid van slechts 10 km/u. Voor de 30 km naar Vise. Het duurt dus drie uur om de 30 km naar Viseu de Sus af te leggen.
Wat voor het vervoer als pure waanzin klinkt (de moderne treinen rijden immers tot 200 km/u), is voor het toerisme zeker voldoende. Aangezien de "echte" houten treinen sinds 2006 niet meer door stoom maar door diesellocomotieven worden getrokken, heeft de Zwitserse vereniging "Hilfe für die Wassertalbahn" zich ervoor ingezet dat de rustiek-romantische stoomlocomotieven nog steeds voor toeristen worden gebruikt.
Stoomtreinen voor liefhebbers van nostalgie
En zo kunnen spoorwegfans en nostalgieliefhebbers in het voorjaar, de zomer en de herfst zelf een ritje maken met de regelmatig rijdende stoomtreinen van de Wassertalbahn. Het vertrekpunt is de houtzagerij in het noorden van Viseu de Sus, waar een aantal toeristische voorzieningen zijn toegevoegd.
Ongeveer de helft van de bestaande spoorlijn kan worden afgelegd met de toeristische trein, ook wel Mocănița genoemd. Het eindpunt is het station van Paltin in de Vaser-kloof. Hier kunt u, na een schilderachtige rit door dichte bossen, midden in de natuur neerstrijken op een barbecue- en picknickplaats en u volledig overgeven aan de sfeer van het bos.
Verein Ostgleis redt de Vaser Valley Railway
Dat de Wassertalbahn vandaag de dag nog steeds door de idyllische bossen van Roemenië rijdt, is grotendeels te danken aan de vereniging "Ostgleis". De Zwitserse vereniging werd in 2000 speciaal opgericht om de laatste overgebleven houttransportspoorweg in Roemenië voor de ondergang te behoeden. Inmiddels zijn de doelstellingen van de vereniging uitgebreid. Naast de Wassertalbahn zet zij zich ook in voor de redding van andere bedreigde spoorwegen in Oost-Europa.
Verdere links:
Dienstregeling en prijzen van de Wassertalbahn in Roemenië
Wassertalbahn op de website van de Ostgleis vereniging
