De citadel van de Hồ-dynastie ligt in de provincie Thanh Hóa in het noorden van Vietnam en werd aan het begin van de 15e eeuw voltooid als zetel van de Vietnamese keizer. De machtige buitenmuren en massieve poorten zijn nog steeds te bewonderen.
De citadel van de Hồ-dynastie met de bijbehorende historische keizerlijke stad ligt op de westelijke oever van de Sông Mã in de provincie Thanh Hóa in het noorden van Vietnam. De citadel dateert uit het begin van de 15e eeuw en heeft een oppervlakte van 140 hectare. 20 hectare van het totale gebied werd in 2011 door de UNESCO tot werelderfgoed verklaard.
De citadel werd gebouwd vanaf 1397 en voltooid na 4 jaar bouwen tijdens de Hồ-dynastie, de kortste dynastie in Vietnam (1400 tot 1407). Twee jaar later werd het complex opnieuw uitgebreid. De ligging op ongeveer 150 kilometer van de Vietnamese hoofdstad Hanoi was strategisch zeer gunstig en werd meer als militaire dan als politieke basis gebruikt. Omgeven door bergen en rivieren was het gemakkelijk te verdedigen en had het een uitstekende verbinding over zee bij de samenvloeiing van de Buoi-rivier en de Ma-rivier.
Het staat ook bekend als "Tây Đô Castle". De bijna vierkante citadel heeft een zijlengte van 870 of 880 meter en is gebouwd van massieve steenblokken uit de omliggende bergen. De gehouwen balken werden op indrukwekkende wijze en zonder mortel in elkaar gezet.
Bezienswaardigheden in de Citadel van de Hồ-dynastie
De grensmuur met zijn vier poorten is vrijwel het enige bouwwerk van de citadel dat tot op heden bewaard is gebleven. Het Nam Giao altaar kan ook vandaag nog bezocht worden.
De 7-8 meter hoge muur wordt in alle richtingen doorboord door een poort, die een hoogte heeft van 6 tot 10 en een breedte van 20 tot 35 meter. De meest spectaculaire daarvan is de Zuidpoort, die op de meest indrukwekkende wijze de kunst van de toenmalige bouwmeesters van de Hồ-dynastie toont. De rest is gewoon een ruïne.
Toch laat de enorme omvang van de voormalige machtszetel zich raden. De resten van de citadel uit de Ho dynastie getuigen nog steeds van de bloeitijd van het neo-Confucianisme. Het is duidelijk te zien dat het complex is ontworpen volgens de bevindingen van de Chinese ruimtelijke harmonieleer Feng Shui.
