De Skeleton Coast in het westen van Namibië is het grootste scheepskerkhof ter wereld. Maar de onherbergzame omgeving tussen gevaarlijke branding en eindeloze woestijn herbergt ook prachtig natuurschoon en fascinerende wezens.
De Skeleton Coast is dat deel van de Namib-woestijn in Namibië dat in het westen grenst aan de Atlantische Oceaan. De kuststrook is een van de meest vijandige gebieden op aarde en toch is het een van onze top 10 bezienswaardigheden van Namibië. Met een leeftijd van 1,5 miljard jaar is het ook een van de oudste rotsformaties op onze planeet.
De Skeleton Coast dankt zijn naam aan honderden scheepswrakken en walvisbotten die eeuwenlang in het hete zand hebben liggen rotten. Dichte mist veroorzaakt door de koude Benguelastroom, zware branding en verraderlijke stromingen zijn de ondergang geweest van zeelieden en piloten en passerende walvissen.
Schipbreukelingen die naar de kust wisten te ontsnappen werden niet echt gered - er was geen overlevingskans in de honderden kilometers zandwoestijn achter de kust.
Inhoudsopgave
FOTO'S: Skeletkust
Wonen aan de Skeleton Coast?
Het is misschien moeilijk te geloven, maar er is ook leven aan de Skeleton Coast. De visrijke zee heeft enorme kolonies oorrobben aangetrokken, die zich in groepen tot 100.000 over de Atlantische kust van Namibië verspreiden. De meeste zijn te vinden in het ontoegankelijke Diamond Barrier Area in het zuiden, maar bij Cape Cross, ongeveer 70 km ten noorden van Hentiesbucht, kunnen de zeehondenkolonies worden bezocht.
Kaapse aalscholvers, die een oud olieboorstation ten noorden van de Huab-rivier als broedplaats hebben gekozen, voeden zich ook met vis.
Naast zeehonden en vogels leven er aan de Skeleton Coast ook woestijnleeuwen, zadeljakhalzen, hyena's, giraffen, neushoorns, gemsbokken, zebra's en koedoes. Soorten die alleen hier voorkomen zijn onder meer de zandschildhagedis en de wolkbreukkever. Curieus onder de planten zijn de zogenaamde "levende stenen", bolvormige planten van enkele centimeters groot die geen bladeren lijken te hebben en volledig in de aarde kunnen verdwijnen.
Woestijnolifanten van de Skeleton Coast
Een andere bezienswaardigheid zijn de legendarische woestijnolifanten. Steeds weer gezien door de plaatselijke bevolking, geloofden wetenschappers lange tijd niet in hun bestaan, omdat olifanten veel meer water en voedsel nodig hebben dan aan de Skeleton Coast beschikbaar is.
Ondertussen hebben natuurfilmers, vooral Des en Jen Bartlett, het tegendeel bewezen. Er leven inderdaad olifanten aan de Skeleton Coast, maar het is niet zeker of zij een ondersoort zijn van de Afrikaanse olifanten.
De pachydermen van de Namib hebben zich perfect aangepast aan het harde leven in de woestijn. Ze zijn kleiner en hebben bredere voeten, waardoor ze 70 kilometer kunnen afleggen op zoek naar voedsel, ongeveer zeven keer de afstand van hun Afrikaanse soortgenoten. Bovendien kunnen ze vier dagen zonder water, terwijl "normale" olifanten ongeveer 160 liter per dag moeten drinken.
Oprichting van het Skeleton Coast National Park
De Skeleton Coast zelf strekt zich uit van Swakopmund tot de Kunene, de grensrivier met Angola, en zo'n 30 tot 40 kilometer landinwaarts. In het zuiden is een openbaar recreatiegebied ingericht, waar de rijke visstand aanleiding heeft gegeven tot verschillende viskampen. Hentiesbucht heeft zich daarbij ontwikkeld tot een gewone stad. Het noordelijke deel van de Skeleton Coast wordt beschermd als het Skeleton Coast National Park.
Skeleton Coast National Park werd opgericht in 1971 en strekt zich uit van de Ugab-rivier tot de Kunene-rivier op de grens met Angola. In 2009 werd het opgenomen in het Namib Skeleton Coast National Park en met een oppervlakte van 16 000 vierkante kilometer is het nu het derde grootste nationale park van het land, na de nationale parken Namib Naukluft en Etosha.
Bezoek het Namib Skeleton Coast National Park
Het Skeleton Coast National Park kan worden onderverdeeld in twee zones. De zuidelijke zone is vrij toegankelijk met een vergunning, terwijl de noordelijke zone alleen met een gids kan worden bezocht. De beste tijd voor een bezoek is april tot juni. Tijdens deze maanden is er geen zware regenval of mistwolken die het zicht belemmeren.
De toegangspoort tot het park ligt voor de Ugab rivier, een paar kilometer ten noorden van mijl 108, en is duidelijk gemarkeerd met twee schedels. Individuele reizigers hebben een vergunning nodig om het nationale park te bezoeken en moeten ofwel voor 17.00 uur het park weer verlaten hebben ofwel bij een accommodatie gestopt zijn. Na 15.00 uur mogen er geen voertuigen meer in het park komen.
Tip: De paden in het Namib Skeleton Coast National Park zijn gemakkelijk te berijden, maar een voertuig met vierwielaandrijving wordt aanbevolen omdat u herhaaldelijk zanderig terrein zult tegenkomen.
De beste plaats om te verblijven is Terrace Bay, waar een kleine winkel en een benzinestation zijn en ook slaapplaatsen. Onderweg passeert u de baai van Torra, een paradijs voor gepassioneerde vissers, waar het buiten het visseizoen in december aangenaam rustig is. U kunt hier echter alleen in december en januari slapen. Een paar kilometer ten noorden van Torra Bay ligt het gebleekte wrak van de "Atlantic Pride" in het hete woestijnzand.
De Skeleton Coast vanuit de lucht
Hoe wreed en gevaarlijk de Skeleton Coast ook is, de uitbundige schoonheid ervan is adembenemend. De onherbergzame uitgestrektheid van de Skeleton Coast kan het best worden ervaren vanuit de lucht. Tijdens de zogenaamde"fly-in safari's" beweegt men zich op veilige hoogte over het spectaculaire en toch zo dodelijke landschap.
Het anders ontoegankelijke noorden, waar de meeste scheepswrakken liggen, kan ook per vliegtuig worden bezocht. De grootste particuliere aanbieder van dergelijke excursies is de familie Schoeman met hun Skeleton Coast Safaris, die bezoekers (tegen een niet geringe vergoeding) dichter bij de schoonheid van de Skeleton Coast brengt, zowel met een vliegtuig als met een terreinvoertuig.
Andere attracties aan de Skeleton Coast
Naast de adembenemende indrukken van het kustgebied zijn er nog andere attracties te ontdekken in het Namib Skeleton Coast National Park. Een van de meest fantastische is waarschijnlijk een waterval midden in de woestijn, die te vinden is in een kleurrijke canyon van zandsteen.
Bij de Hoarusib rivier in het noordelijke deel van het Namib Skeleton Coast National Park liggen de zogenaamde"Roaring Dunes of Terracebucht". Hier produceren "zandlawines", afhankelijk van de richting en de sterkte van de wind, een donderend geluid dat een vliegtuigsquadron evenaart en vele kilometers ver te horen is.
Gepassioneerde wandelaars kunnen zich wagen aan de Ugab River Hiking Route, die in drie dagen ongeveer 50 km langs de rivier voert. Net als bij wandelingen in de Fish River Canyon is ook hier een medisch certificaat vereist, omdat voor de wandeling een bepaalde conditie vereist is. Proviand en uitrusting moet u zelf meebrengen en dragen.
Als dit te inspannend voor u is, kunt u kiezen voor de minder veeleisende Uniab Delta Walk, een dagtocht die zeer geschikt is om wilde dieren te bekijken.
Andere bestemmingen in de omgeving zijn de "Burnt Mountain", een pikzwarte rots die bestaat uit orgelpijpachtige basaltpilaren, of de duizenden jaren oude rotstekeningen van Twyfelfontein.
Verdere links:
